زمستان که بیاید، شاید حتی دیگر به من فکر هم نکنی. من هم لابد دیگر نگران نخواهم بود برای تو که از سرما می‌لرزی. اما، چه می‌شود کرد؟ تو سردت خواهد شد، خواهی لرزید، چشم‌های تو خواهند گفت که چه تنهایی.
هیچ‌چیز در زمستان پنهان نمی‌ماند.
* عنوان مجموعه‌ی شعری از نازنین نظام‌شهیدی
