لوندآشوب

موهبتی است که آدم‌ها، با لحن صدایشان از یاد می‌روند. وگرنه باید هی دنبال تو راه می‌افتادم و می‌گفتم: سرکار خانم! شما یادت رفته خاطره‌ی‌ اون‌روزی رو که لوندی کردی و به‌ام یه‌جوری گفتی "خر" با خودت ببری.